Dubluve.net

İnsanoğlu gün içinde bir çok hadise ile muhatap olmak durumunda kalabilmektedir. Bu durumlar bazen sinirlendirici bazen de can sıkıcı olabiliyor. Bu durumlarda yapılabilecek doğru bir hareket tarzı var.

Genellikle belirtilen durumlarda insan mantıksal açıdan doğru karar veremeyebiliyor. Bir problem ile uğraşırken yanlış bir çözüm, herhangi sinir bozucu bir şeyden ötürü de ileride kötü sonuç doğruabilecek kararlar alabiliyor. Bir çoğunda da insan bir süre sonra yanlış karar verdiğini görüyor. Uzmanlar bu gibi durumlarda içinde bulunduğunuz fiziksel koşulları kısa bir süreliğine terk etmeniz durumunda daha mantıklı davranabileceğimizi söylüyorlar. Bence de gayet mantıklı.

Örneğin bir telefon görüşmesi sonrasında sinirlenen bünyemiz, görüşmeyi yaptığımız o odadan çıkıp başka bir ortama girdiğimiz takdirde çok daha hızlı toparlayabiliyor. Ayrıca belirtilen duruma takılı kalmamızı engellemiş olup, o durumdan çıkmamız için beyin kendine yeni bir ortam açmış oluyor. Tıpkı çeşitli IDE programlarında yeni bir workbench açmak gibi bir şey bu. Beynimize yeni bir workbench açıp içerisinde kullandığımız dosyaları yeni baştan yapılandırmak gibi.

Başka bir örnek de, bir probleme takılıp kaldık. Bir algoritma var, normalde bunun kurgusunu çok rahatlıkla yapabileceğinizi biliyorsunuz fakat, her nedense, bir türlü yerine oturmuyor. Bu gibi durumlarda kısa bir çay molası, arkdaşlarınızla yapacağınız küçük bir sohbet veya bir kaç espri, içinizde devam etmekte olan (bir nevi sonsuz döngüde devam eden) işlemlerin sonsuz döngülerini kırmaya yarıyor. Böylelikle tekrardan işinizin başına döndüğünüzde kişi, “Evet şimdi şuradan itibaren tek tek adım adım ilerleyeyim” demeyi akıl edebiliyor. Ve ya bunun gibi bazı çözümlemeler yapmayı aklına getirebiliyor. Bu da eldeki hususun aslında çok daha hızlı çözülmesini sağlıyor. Geçen gün ext js framework ile bir dropdownın içini remote gelen veriyle doldurmak için 2 saat uğraştım sanırım. Ertesi gün bunu yapmam 10 dakika sürdü  örneğin…
Özetle beyin, o sorun ile ilgilenirken etrafta görmüş olduğu şeyleri o problemin takılı kaldığınız noktalarıyla bağdaştırdığı için, bir şekilde takılı kalma işlemi (sonsuz döngü diye tabir ettiğim şey) devam ediyor. Ortam değiştirerek ise kafamızda üstü kirli bir masadan, temiz bir masaya geçmiş oluyoruz. Bu sırada da beynimiz, kendi masamızı temizlemiş oluyor.

Bunu herkes uygulayabilir. Ben yaptığımda işe yaradığını görüyorum. İlgisini çekenlerin de bu yazıyı okuduklarında elbet mantıklı bulacaklarını düşünüyorum.